Wanneer je geen werk hebt, zoek je een modus om de tijd door te komen. Naast het zoeken naar een nieuwe baan, gesprekjes met je netwerken en het solliciteren, blijft er namelijk heel wat over. Genoeg vrienden om de dagen te vullen, maar je wilt ze niet altijd lastig vallen. Dus sluit je je aan bij wandelgroepjes, volgt workshops en sport je wat vaker. Je maakt je afspraken lekker vroeg in de ochtend, zodat je nog de hele dag hebt. Museumpje, filmpje, huisje kuizen, lekker hoor!
Er zijn ook dagen dat je helemaal niets wilt doen. Dan schiet je in je huispak en ga je ongewassen wat op de bank lummelen. Er moet wel genoeg van de vreet zijn. Zoet of hartig, warm of koud, dat maakt allemaal niet uit. Lekker drankje erbij. De verwarming op 20 en de tv op Netflix. Dekentje en klaar ben je. Heerlijk, vooral nu het buiten kouder wordt.
Voor beiden is wat te zeggen en beiden zijn goed. Het wordt wat ingewikkelder, wanneer je ze combineert. Of liever, wanneer ìk ze combineer. Ik begin een lazy dagje op de gebruikelijke manier, met sloten koffie door het nieuws zappen, ondertussen bedenken welke serie ik ga binge-watchen. Ik heb er alles voor in huis en de setting is helemaal in orde, tot en met huispak. De ellende begint wanneer ik de tv even op pauze zet, omdat ik er bijvoorbeeld een wasje in wil gooien. Ik loop naar boven en zie dat de eerste verdieping wel eens gezogen mag worden. Ik neem meteen de kamers van de meisjes mee. Beetje stoffen, bedden afhalen en nu ik toch bezig ben, kan er ook wel een doekje door de badkamer. Het valt mij op dat de reiniger op is en terwijl ik dat opschrijf, ga ik door de voorraadkast voor more missing supplies. Het wordt een aardig lijstje en ik besluit meteen de boodschappen te doen.
En dus kan het maar zo opeens gebeuren, dat ik in de supermarkt sta. In mijn huispak. Met het haar op zolder.
De meiden van MyCrib 